انواع شوره سر: راهنمای کامل تشخیص تفاوت شوره خشک و چرب

دیدن پوسته‌های سفید روی لباس تیره یا خارش مداوم کف سر، می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد. اما آیا می‌دانستید که «شوره سر» یک مشکل واحد نیست و استفاده از شامپوی نامناسب می‌تواند آن را بدتر کند؟ بسیاری از افراد بین شوره خشک و چرب تفاوتی قائل نمی‌شوند و در نتیجه، هرگز به درمان موثر نمی‌رسند.

ما در این راهنمای جامع از دیراک‌اوین، به شما کمک می‌کنیم تا با شناخت علمی شوره سر، نوع دقیق مشکل خود را تشخیص داده و یک بار برای همیشه، بهترین مسیر درمانی را بر اساس دانش تخصصی پوست و مو پیدا کنید.

ویژگی	شوره خشک (Pityriasis Sicca)	شوره چرب (Pityriasis Steatoides)
ظاهر پوسته‌ها	ریز، پودری، سفید و پراکنده	بزرگ، ورقه‌ای، زرد و چسبنده
علت اصلی	کمبود رطوبت، هوای خشک، سد دفاعی ضعیف	ازدیاد چربی (سبوم) + رشد قارچ مالاسزیا
حس پوست سر	کشیدگی، خشکی، خارش خفیف	التهاب، قرمزی، خارش شدید و چسبندگی
راه درمان	آبرسانی، شامپوهای ملایم (بدون سولفات)	کنترل قارچ، شامپوهای درمانی (ضد قارچ)

شوره سر دقیقاً چیست؟ (مقدمه‌ای بر یک مشکل رایج)

دیدن آن پوسته‌های سفید مزاحم روی شانه‌های یک لباس تیره، می‌تواند روز هر کسی را خراب کند. اما خبر خوب این است که شما تنها نیستید. شوره سر (Dandruff) یکی از شایع‌ترین عارضه‌های پوستی در جهان است که تخمین زده می‌شود حدود نیمی از جمعیت بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

اما شوره سر دقیقاً چیست؟ به زبان ساده، شوره سر وضعیتی است که در آن چرخه طبیعی نوسازی سلول‌های پوست سر شما دچار اختلال شده و سرعت آن به شدت افزایش می‌یابد. در حالت عادی، سلول‌های پوست سر شما طی یک ماه بالغ شده، می‌میرند و به صورت نامرئی می‌ریزند. اما در افراد مبتلا به شوره، این فرآیند ممکن است تنها در عرض چند روز اتفاق بیفتد.

این سرعت بالا باعث می‌شود سلول‌های مرده فرصت کافی برای جدا شدن نداشته باشند؛ در عوض، به کمک چربی طبیعی پوست سر (سبوم)، به هم می‌چسبند و توده‌های قابل مشاهده‌ای را تشکیل می‌دهند که ما آن‌ها را به عنوان «شوره» می‌شناسیم.

یک باور غلط را کنار بگذاریم: شوره سر به هیچ وجه نشانه‌ی عدم رعایت بهداشت یا کثیفی موها نیست. این یک سوءتفاهم رایج است که باعث خجالت‌زدگی افراد می‌شود. همانطور که در ادامه خواهیم خواند، دلایل بیولوژیکی پیچیده‌تری در پشت پرده وجود دارد.

شوره سر چگونه به وجود می‌آید؟ (علم پشت پرده)

حالا که می‌دانیم شوره سر تجمع سلول‌های مرده است، سوال اصلی اینجاست: چه چیزی باعث این افزایش سرعت بازسازی سلولی می‌شود؟

برخلاف تصور عمومی که شوره را به «خشکی» پوست سر ربط می‌دهد، مقصر اصلی معمولاً ترکیبی از سه عامل کلیدی است:

۱. چربی پوست سر (سبوم): غدد چربی موجود در پوست سر شما، روغنی طبیعی به نام سبوم (Sebum) تولید می‌کنند. این روغن برای حفظ رطوبت و سلامت موها و پوست ضروری است.

۲. میکروارگانیسم طبیعی (مالاسزیا): روی پوست سر همه ما، چه شوره داشته باشیم و چه نداشته باشیم، یک نوع میکروارگانیسم (قارچ یا مخمر) به نام مالاسزیا گلوبوزا (Malassezia Globosa) زندگی می‌کند. این قارچ کاملاً طبیعی است و بخشی از فلور (میکروبیوم) عادی پوست ما محسوب می‌شود.

۳. واکنش و حساسیت: مشکل از اینجا شروع می‌شود که مالاسزیا از سبوم پوست سر شما تغذیه می‌کند. در طی این فرآیند، محصول جانبی به نام اسید اولئیک (Oleic Acid) تولید می‌کند.

در حدود ۵۰٪ از افراد، پوست سر به این اسید اولئیک حساسیت نشان می‌دهد. این حساسیت منجر به تحریک، خارش و التهاب خفیف می‌شود. بدن شما در پاسخ به این تحریک، سیگنال «خطر» دریافت کرده و تلاش می‌کند تا با سرعت بخشیدن به فرآیند نوسازی سلولی، لایه آسیب‌دیده (تحریک شده) را هرچه سریع‌تر از خود دور کند.

نتیجه؟ همان چرخه‌ی معیوبی که توضیح دادیم: سلول‌ها به سرعت تولید می‌شوند، به هم می‌چسبند و شوره سر را به وجود می‌آورند.

آیا شوره سر یک بیماری است یا یک عارضه پوستی؟

این یک تمایز بسیار مهم است. متخصصان پوست، شوره سر را یک «عارضه پوستی» (Skin Condition) در نظر می‌گیرند، نه یک «بیماری» (Disease) به معنای جدی و نگران‌کننده آن.

چرا این تمایز اهمیت دارد؟

غیرمسری است: شوره سر به هیچ عنوان از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود.

خطرناک نیست: اگرچه می‌تواند آزاردهنده و باعث کاهش اعتماد به نفس شود، اما خطری جدی برای سلامت عمومی فرد ایجاد نمی‌کند.

مزمن و قابل کنترل است: این مهم‌ترین نکته است. شوره سر یک عارضه مزمن (Chronic) است، به این معنی که تمایل به بازگشت دارد. هدف از درمان، «درمان قطعی» و ریشه‌کنی همیشگی آن نیست (چون مالاسزیا و سبوم همیشه وجود دارند)، بلکه «مدیریت و کنترل» کامل علائم آن است.

در واقع، شوره سر اغلب به عنوان شکل بسیار خفیف و غیرالتهابیِ یک عارضه دیگر به نام «درماتیت سبورئیک» (Seborrheic Dermatitis) شناخته می‌شود. زمانی که شوره‌ها با قرمزی، التهاب شدید و پوسته‌های چرب و زرد رنگ همراه باشند، وارد فاز درماتیت سبورئیک شده‌ایم که به مدیریت تخصصی‌تری نیاز دارد.

بنابراین، شوره سر را به عنوان یک ویژگی قابل مدیریت پوست سر خود بپذیرید. با استفاده از محصولات و رویکردهای صحیح (مانند شامپوهای تخصصی ضد شوره دیراک‌اوین که به‌طور موثر فعالیت مالاسزیا را کنترل کرده و التهاب را تسکین می‌دهند)، می‌توانید به راحتی آن را کنترل کرده و از داشتن موها و پوست سری سالم لذت ببرید.

نوع اول: شوره سر خشک (Pityriasis Sicca)

وقتی اکثر مردم کلمه «شوره» را می‌شنوند، معمولاً این نوع خاص در ذهنشان تداعی می‌شود. شوره سر خشک، که در اصطلاح علمی به آن Pityriasis Sicca (پیتریازیس سیکا) گفته می‌شود، رایج‌ترین و البته معمولاً خفیف‌ترین شکل شوره است.

برخلاف تصور رایج، شوره خشک لزوماً به معنای «خشکی مطلق» پوست سر نیست، بلکه این نام‌گذاری بیشتر به ظاهر و بافت پوسته‌هایی اشاره دارد که تولید می‌شوند. این پوسته‌ها چرب نیستند و به کف سر نمی‌چسبند. درک تفاوت‌های ظریف این نوع شوره با همتای چرب آن، کلید انتخاب موثرترین روتین درمانی و استفاده از محصولات تخصصی دیراک‌اوین است.

علائم و نشانه‌های کلیدی شوره خشک (پوسته‌های ریز، سفید و پراکنده)

تشخیص شوره خشک نسبتاً آسان است، زیرا علائم آن بسیار واضح و قابل مشاهده هستند. اگر نشانه‌های زیر برایتان آشناست، به احتمال زیاد شما با این عارضه سروکار دارید:

ظاهر پوسته‌ها: پوسته‌ها بسیار ریز، سبک و پودری هستند.

رنگ: کاملاً سفید یا نقره‌ای به نظر می‌رسند.

بافت: کاملاً خشک هستند و هیچ‌گونه چربی یا چسبندگی در آن‌ها حس نمی‌شود.

محل مشاهده: به دلیل سبکی و عدم چسبندگی، به راحتی از ساقه موها جدا شده و روی شانه‌ها و لباس‌های تیره می‌ریزند. (این همان صحنه کلاسیک شوره سر است).

وضعیت پوست سر: پوست سر ممکن است احساس کشیدگی و خشکی داشته باشد.

میزان خارش: معمولاً با خارش خفیف تا متوسط همراه است، اما به ندرت باعث التهاب شدید یا قرمزی قابل توجه می‌شود (مگر اینکه فرد پوست سر را به شدت بخاراند).

علت‌یابی: چرا پوست سر من خشک و پوسته پوسته می‌شود؟

در اینجا یک پیچیدگی جالب علمی وجود دارد. اگرچه در بخش‌های قبل گفتیم که قارچ مالاسزیا و واکنش به سبوم (چربی پوست) مقصران اصلی هستند، پس چرا این نوع شوره “خشک” به نظر می‌رسد؟

پاسخ این است که مالاسزیا هنوز هم در این سناریو نقش دارد، اما عوامل دیگری این واکنش را به سمت خشکی و پوسته‌ریزی سوق می‌دهند:

۱. عوامل محیطی (مهم‌ترین): هوای سرد و خشک، به ویژه در فصول پاییز و زمستان، بزرگترین محرک شوره خشک است. سیستم‌های گرمایشی داخل منازل نیز رطوبت هوا را می‌گیرند و باعث تبخیر آب از سطح پوست سر می‌شوند.

۲. شستشوی بیش از حد یا نامناسب: استفاده روزانه از شامپوهای حاوی سولفات‌های قوی (مانند SLS) می‌تواند تمام چربی طبیعی و محافظ (سبوم) پوست سر را از بین ببرد. این کار سد دفاعی پوست را تضعیف کرده و آن را خشک و آسیب‌پذیر می‌کند.

۳. دمای آب: دوش گرفتن مداوم با آب بسیار داغ، مانند یک حلال قوی، چربی‌های ضروری پوست سر را شسته و منجر به خشکی و تحریک می‌شود.

۴. کمبود چربی مفید: در برخی افراد، پوست سر به طور طبیعی سبوم کمتری تولید می‌کند. در این حالت، حتی مقدار کمی فعالیت قارچ مالاسزیا می‌تواند تعادل را بر هم زده و باعث پوسته‌ریزی خشک شود.

چه افرادی بیشتر مستعد شوره خشک هستند؟

اگرچه شوره خشک می‌تواند برای هر کسی رخ دهد، اما برخی گروه‌ها به دلایل ژنتیکی و محیطی بیشتر در معرض آن قرار دارند:

ساکنان مناطق سردسیر و خشک: افرادی که در آب و هوایی با رطوبت پایین زندگی می‌کنند.

افراد با تیپ پوستی خشک: اگر به طور کلی پوست صورت و بدن خشکی دارید (و شاید مستعد اگزما باشید)، احتمال اینکه پوست سر شما نیز خشک و مستعد شوره باشد، بیشتر است.

افراد مسن: با افزایش سن، تولید سبوم طبیعی در بدن کاهش می‌یابد. این کاهش چربی می‌تواند پوست سر را خشک‌تر کرده و آن را مستعد پوسته‌ریزی کند.

علاقه‌مندان به دوش آب داغ: کسانی که عادت به شستشوی روزانه موها با آب داغ دارند.

استفاده‌کنندگان از محصولات نامناسب: افرادی که ناآگاهانه از شامپوهای قوی و خشن برای موهای خود استفاده می‌کنند و سد رطوبتی پوست سرشان را تخریب می‌کنند.

نوع دوم: شوره سر چرب (Pityriasis Steatoides)

این نوع شوره، همتای سرسخت‌تر و آزاردهنده‌ترِ شوره خشک است. شوره سر چرب، که در دنیای پزشکی با نام Pityriasis Steatoides (پیتریازیس استئاتوئیدس) شناخته می‌شود، نه تنها از لحاظ ظاهری متفاوت است، بلکه نشان‌دهنده یک عدم تعادل جدی‌تر در اکوسیستم پوست سر شماست.

برخلاف شوره‌های خشک و پودری که به راحتی می‌ریزند، شوره چرب به دلیل وجود سبوم (چربی) بیش از حد، سنگین، چسبناک و ماندگار است. درک ماهیت این نوع شوره اولین قدم حیاتی برای مدیریت موثر آن است، زیرا رویکرد درمانی آن با شوره خشک تفاوت‌های اساسی دارد.

علائم و نشانه‌های بارز شوره چرب (پوسته‌های بزرگ، زرد و چسبنده)

اگر مطمئن نیستید که با کدام نوع شوره سروکار دارید، شوره چرب علائم بسیار مشخصی دارد که به راحتی آن را از نوع خشک متمایز می‌کند:

ظاهر و اندازه پوسته‌ها: پوسته‌ها به مراتب بزرگتر، ضخیم‌تر و قابل توجه‌تر از شوره‌های خشک هستند.

رنگ: به دلیل آغشته شدن با سبوم (چربی) و تجمع سلول‌های مرده، این پوسته‌ها شفاف یا سفید نیستند، بلکه رنگی متمایل به زرد یا کرم رنگ دارند.

بافت و چسبندگی: این کلیدی‌ترین نشانه است. پوسته‌ها چرب، روغنی و چسبناک هستند. آن‌ها به جای ریختن روی شانه، تمایل دارند که به پوست کف سر و همچنین به ریشه و ساقه‌ی موها بچسبند.

وضعیت پوست سر: پوست سر زیر این پوسته‌ها اغلب ملتهب، قرمز و تحریک شده به نظر می‌رسد. همچنین ظاهر کلی موها، به خصوص نزدیک به ریشه، ممکن است چرب و کدر باشد.

میزان خارش: خارش در شوره چرب معمولاً ** شدیدتر و پایدارتر** از شوره خشک است و می‌تواند بسیار آزاردهنده باشد.

علت اصلی شوره چرب: نقش قارچ مالاسزیا (Malassezia) و چربی اضافه

در اینجا با یک «طوفان کامل» بیولوژیکی روی پوست سر مواجه‌ایم. همانطور که قبلاً اشاره کردیم، قارچ مالاسزیا (Malassezia) روی پوست سر همه ما زندگی می‌کند. اما در مورد شوره چرب، دو عامل دست به دست هم می‌دهند تا یک مشکل اساسی ایجاد کنند:

۱. تولید بیش از حد سبوم (Hyperseborrhea): پوست سر این افراد به دلایل مختلف (مانند ژنتیک، تغییرات هورمونی، استرس یا رژیم غذایی) بیش از حد نیاز، چربی تولید می‌کند.

۲. تغذیه و رشد قارچ: این چربی اضافی، تبدیل به یک ضیافت تمام‌عیار برای قارچ مالاسزیا می‌شود. مالاسزیا از این سبوم تغذیه کرده و به سرعت تکثیر می‌شود.

۳. افزایش تحریک: با افزایش جمعیت مالاسزیا، محصول جانبی آزاردهنده آن (یعنی اسید اولئیک) نیز به شدت افزایش می‌یابد.

۴. واکنش شدید پوست: پوست سر که حالا هم با چربی اضافه و هم با اسید اولئیک به شدت تحریک شده، واکنشی بسیار شدیدتر از خود نشان می‌دهد. سرعت بازسازی سلولی به شدت بالا می‌رود و التهاب ایجاد می‌شود.

نتیجه: سلول‌های مرده‌ی جدید با چربی غلیظ پوست سر ترکیب شده و آن پوسته‌های بزرگ، زرد و چسبنده‌ای را می‌سازند که ما به عنوان «شوره چرب» می‌شناسیم.

ارتباط شوره چرب با درماتیت سبورئیک (فرم شدیدتر بیماری)

درک این ارتباط برای مدیریت صحیح شوره بسیار حیاتی است. شوره سر و درماتیت سبورئیک (Seborrheic Dermatitis) را نباید دو مشکل کاملاً مجزا، بلکه باید دو نقطه در یک طیف واحد در نظر گرفت.

شوره سر چرب (Pityriasis Steatoides): این مرحله، شکل خفیف تا متوسط این طیف است. علائم عمدتاً به پوسته‌ریزی چرب و خارش در محدوده خط موی سر محدود می‌شود.

درماتیت سبورئیک (Seborrheic Dermatitis): این مرحله، شکل شدید و التهابی این عارضه است.

چه زمانی شوره چرب به «درماتیت سبورئیک» تبدیل می‌شود؟ وقتی علائم زیر را مشاهده می‌کنید، شما از مرز شوره چرب ساده عبور کرده و وارد فاز درماتیت سبورئیک شده‌اید:

۱. التهاب و قرمزی شدید: پوست سر به وضوح قرمز، برافروخته و ملتهب است. ۲. پوسته‌های ضخیم و زرد: پوسته‌ها دیگر فقط شوره‌های چسبنده نیستند، بلکه ممکن است به شکل پلاک‌ها یا کراست‌های (Crusts) ضخیم زرد و چرب روی پوست سر ظاهر شوند. ۳. گسترش به نواحی دیگر: این مهم‌ترین نشانه است. درماتیت سبورئیک فقط به پوست سر محدود نمی‌ماند. ممکن است نواحی چرب دیگر بدن مانند ابروها، خطوط کنار بینی (خط خنده)، پشت گوش‌ها، داخل گوش و حتی روی قفسه سینه را نیز درگیر کند.

بنابراین، شوره چرب یک هشدار جدی است. اگر مدیریت نشود، می‌تواند به راحتی به درماتیت سبورئیک تبدیل شود که نیازمند مراقبت‌های تخصصی و استفاده از محصولات درمانی قوی‌تر برای کنترل التهاب و فعالیت قارچ‌ها است.

تحلیل تخصصی: تفاوت شوره خشک و چرب در یک نگاه (جدول مقایسه)

درک تفاوت اساسی بین شوره خشک و چرب، نیمی از مسیر درمان است. این دو عارضه، اگرچه هر دو «شوره» نامیده می‌شوند، اما دلایل کاملاً متفاوتی دارند و به طبع، به راهکارهای متفاوتی نیز پاسخ می‌دهند. استفاده از شامپوی مخصوص پوست سر خشک برای شوره چرب، نه‌تنها کمکی نمی‌کند، بلکه می‌تواند با ناتوانی در کنترل چربی و قارچ، مشکل را بدتر کند.

برای اینکه بتوانید به سرعت نوع شوره خود را تشخیص دهید، ما در دیراک‌اوین این جدول مقایسه‌ای تخصصی را برای شما آماده کرده‌ایم:

ویژگی کلیدی	شوره سر خشک (Pityriasis Sicca)	شوره سر چرب (Pityriasis Steatoides)
ظاهر و اندازه	پوسته‌های ریز، پودری، سبک و پراکنده	پوسته‌های بزرگ، ضخیم و ورقه‌ای
رنگ پوسته‌ها	سفید شفاف یا نقره‌ای	زرد کم‌رنگ یا کرم‌رنگ
بافت و چسبندگی	خشک؛ به راحتی از مو جدا شده و روی شانه‌ها می‌ریزد.	چرب و روغنی؛ به کف سر و ریشه موها می‌چسبد.
علت اصلی	کمبود رطوبت، هوای سرد و خشک، شستشوی خشن	تولید بیش از حد چربی (سبوم) + رشد قارچ مالاسزیا
حس پوست سر	احساس کشیدگی، خشکی، خارش خفیف و متناوب	خارش شدید و مداوم، التهاب، قرمزی، حس چسبندگی
وضعیت موها	معمولاً روی موهایی که ساقه آن‌ها نیز خشک است دیده می‌شود.	اغلب با موهای چرب، کدر و کم‌حجم همراه است.

تفاوت در ظاهر، اندازه و رنگ پوسته‌ها

اولین و واضح‌ترین راه تشخیص، نگاه کردن به خود پوسته‌ها است:

شوره‌های خشک: آن‌ها را مانند دانه‌های ریز برف یا پودر نمک تصور کنید. سفید، سبک و کاملاً خشک هستند. به دلیل همین سبکی، با کوچکترین حرکت مو یا شانه کردن، از پوست سر جدا شده و به راحتی روی لباس‌های تیره دیده می‌شوند.

شوره‌های چرب: در مقابل، این پوسته‌ها به دلیل آغشته شدن کامل با سبوم (چربی)، سنگین و چسبناک هستند. آن‌ها تمایل دارند به هم بچسبند و پلاک‌های بزرگ‌تر و ضخیم‌تری را تشکیل دهند. رنگ آن‌ها به دلیل ترکیب چربی و سلول‌های مرده، شفاف نیست، بلکه زرد یا کرم‌رنگ است.

تفاوت در علت زمینه‌ای (کمبود رطوبت در برابر ازدیاد چربی)

این تفاوت، دلیل اصلی نیاز به درمان‌های متفاوت است:

علت شوره خشک: عامل اصلی در اینجا از دست رفتن رطوبت و ضعیف شدن سد دفاعی پوست سر است. عواملی مانند هوای سرد و خشک زمستان، استفاده از شامپوهای حاوی سولفات قوی که چربی طبیعی و محافظ پوست را از بین می‌برند، یا دوش آب داغ، همگی می‌توانند منجر به خشکی، تحریک و پوسته‌ریزی شوند.

علت شوره چرب: اینجا ما با یک ضیافت قارچی مواجه‌ایم! علت اصلی، تولید بیش از حد چربی (سبوم) توسط پوست سر است. این چربی اضافه، غذای مورد علاقه قارچ مالاسزیا است. در نتیجه، این قارچ به سرعت تکثیر شده و با تولید مواد محرک (مانند اسید اولئیک)، پوست سر را ملتهب کرده و چرخه سلولی را به شدت تسریع می‌کند.

تفاوت در حس پوست سر (خارش خشک در برابر خارش همراه با التهاب)

احساس شما از پوست سرتان نیز یک سرنخ مهم است:

حس شوره خشک: حس غالب در اینجا، «کشیدگی» و «خشکی» است. دقیقاً مانند زمانی که پوست صورت خود را با یک شوینده قوی می‌شویید و پوستتان «جمع» می‌شود. خارش معمولاً وجود دارد، اما اغلب خفیف و متناوب است.

حس شوره چرب: حس غالب در اینجا، «التهاب» و «تحریک» است. خارش معمولاً شدید، دائمی و بسیار آزاردهنده است. به دلیل واکنش التهابی به فعالیت قارچ، پوست سر اغلب قرمز، حساس و برافروخته به نظر می‌رسد و حتی ممکن است در لمس کردن، کمی دردناک باشد. این همان مرز باریک با درماتیت سبورئیک است.

آیا مطمئنید شوره دارید؟ بیماری‌های مشابه با شوره سر

پوسته‌پوسته شدن سر لزوماً به معنای شوره سر (ناشی از قارچ مالاسزیا) نیست. این یک باور اشتباه رایج است که باعث می‌شود افراد از درمان‌های نامناسب استفاده کنند و ناامید شوند. شامپوهای ضد شوره تخصصی (مانند محصولات دیراک‌اوین) برای کنترل قارچ مالاسزیا و چربی مرتبط با آن فرموله شده‌اند؛ اما اگر مشکل شما ریشه دیگری داشته باشد، نه‌تنها پاسخی نمی‌گیرید، بلکه ممکن است مشکل تشدید شود.

تشخیص افتراقی بسیار مهم است. برخی عارضه‌های پوستی، علائمی بسیار شبیه به شوره دارند اما نیازمند رویکردهای درمانی کاملاً متفاوتی هستند. در ادامه، سه مورد از شایع‌ترین عارضه‌هایی که با شوره سر اشتباه گرفته می‌شوند را بررسی می‌کنیم.

نکته کلیدی از طرف متخصصین دیراک‌اوین: اگر پوسته‌ریزی شما با قرمزی شدید، درد، ریزش مو یا زخم همراه است، یا اگر پس از ۴ هفته استفاده مداوم از شامپو ضد شوره، بهبودی حاصل نشد، زمان آن رسیده که حتماً به متخصص پوست (درماتولوژیست) مراجعه کنید.

پسوریازیس پوست سر (Psoriasis)

پسوریازیس یک بیماری شایع «خودایمنی» (Autoimmune) است، نه یک عفونت قارچی یا واکنش به چربی. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن شما به اشتباه سیگنال حمله صادر می‌کند و باعث می‌شود چرخه عمر سلول‌های پوست به شکلی انفجاری تسریع شود (گاهی در عرض ۳ تا ۴ روز به جای ۳۰ روز).

تفاوت‌های کلیدی با شوره سر:

ظاهر پوسته‌ها: این علامت اصلی است. پوسته‌های پسوریازیس معمولاً ضخیم، نقره‌ای‌رنگ (Silvery-White) و کاملاً خشک هستند. در حالی که شوره‌های چرب، زرد و روغنی‌اند.

پلاک‌های التهابی: پوسته‌ها روی پلاک‌های (Plaques) قرمز، برجسته و با مرز کاملاً مشخص ایجاد می‌شوند. اگر پوسته را بردارید، پوست زیرین قرمز، براق و ممکن است به راحتی خونریزی کند.

محل درگیری: پسوریازیس پوست سر اغلب از خط مو فراتر رفته و به پیشانی، پشت گردن و اطراف گوش‌ها گسترش می‌یابد.

حس: خارش در پسوریازیس وجود دارد، اما اغلب با حسی از سوزش یا حتی درد همراه است.

درمان: پسوریازیس با شامپو ضد شوره معمولی درمان نمی‌شود و نیازمند درمان‌های تخصصی پزشکی (مانند استروئیدهای موضعی، لوسیون‌های حاوی قطران ذغال سنگ یا ویتامین D) زیر نظر پزشک است.

 اگزما (Eczema) یا درماتیت آتوپیک

اگزما (که درماتیت آتوپیک شایع‌ترین نوع آن است) یک عارضه التهابی شدید ناشی از واکنش سیستم ایمنی و اختلال در سد دفاعی پوست است. این عارضه اغلب ریشه در حساسیت (آلرژی) دارد.

تفاوت‌های کلیدی با شوره سر:

خارش، سپس پوسته: در شوره سر، ابتدا پوسته ایجاد می‌شود و بعد خارش. در اگزما، ابتدا خارش بسیار شدید و غیرقابل کنترل شروع می‌شود و سپس در نتیجه خاراندن و التهاب، قرمزی، تورم و پوسته‌ریزی رخ می‌دهد.

ظاهر التهاب: اگزما باعث قرمزی شدید، تورم، خشکی شدید و ترک‌خوردگی پوست می‌شود. در موارد حاد، ممکن است پوست ترشح شفاف (Oozing) داشته باشد و سپس دلمه ببندد.

علت: اگزما اغلب توسط محرک‌های محیطی (مانند مواد شیمیایی خاص در محصولات، عطرها، گرده گیاهان) یا آلرژی‌های غذایی تحریک می‌شود. در حالی که شوره سر مستقیماً به قارچ مالاسزیا و سبوم مرتبط است.

سابقه: افراد مبتلا به اگزما پوست سر، اغلب در نقاط دیگر بدن (مانند پشت زانو یا داخل آرنج) نیز سابقه اگزما دارند یا به بیماری‌های آتوپیک دیگر مانند آسم یا تب یونجه مبتلا هستند.

خشکی ساده پوست سر (Scalp Dryness)

این مورد، رایج‌ترین و در عین حال گیج‌کننده‌ترین همپوشانی را با «شوره خشک» دارد. اما یک تفاوت اساسی وجود دارد:

شوره خشک: همانطور که گفتیم، ناشی از واکنش به قارچ مالاسزیا در پوست سری است که چربی متوسط یا کمی دارد.

خشکی ساده پوست سر: ناشی از کمبود شدید رطوبت و چربی محافظ (سبوم) است و هیچ ارتباطی به قارچ مالاسزیا ندارد.

چگونه این دو را تشخیص دهیم؟ (آزمون ساده)

۱. علت: خشکی ساده پوست سر معمولاً ناشی از عوامل خارجی است: هوای بسیار سرد و خشک (در زمستان)، شستشوی بیش از حد، استفاده از شامپوهای حاوی سولفات‌های بسیار قوی، یا دوش گرفتن مکرر با آب بسیار داغ. ۲. ظاهر پوسته‌ها: پوسته‌های ناشی از خشکی ساده، بسیار ریز، سبک، سفید و پودری هستند (شبیه گرد و غبار). آن‌ها به کف سر نمی‌چسبند و التهاب یا قرمزی قابل توجهی وجود ندارد. ۳. حس: پوست سر احساس کشیدگی، خارش و خشکی دارد (دقیقاً مانند پوست صورت یا دست‌ها در زمستان). ۴. مهم‌ترین تفاوت: اگر از یک شامپو ضد شوره قوی (که برای کنترل چربی و قارچ طراحی شده) برای «خشکی ساده» استفاده کنید، چربی اندک باقی‌مانده را نیز از بین برده و مشکل را به شدت بدتر می‌کنید. در حالی که یک فرد مبتلا به شوره خشک واقعی، با همان شامپو بهبود می‌یابد.

اگر پوسته‌های شما ریز و سفید هستند و پوست سرتان احساس کشیدگی دارد، ابتدا سعی کنید از یک شامپوی ملایم، آبرسان و بدون سولفات (مانند محصولات آبرسان دیراک‌اوین) استفاده کنید. اگر مشکل برطرف شد، شما شوره نداشتید، بلکه فقط پوست سرتان خشک بود.

راهنمای درمان استراتژیک بر اساس نوع شوره (رویکرد تخصصی)

حالا که با موفقیت نوع شوره سر خود را تشخیص داده‌اید، زمان ورود به مرحله درمان است. بزرگترین اشتباهی که افراد مرتکب می‌شوند، استفاده از یک راه‌حل «تک‌سایز» (One-size-fits-all) برای همه انواع شوره است. رویکردی که شوره خشک را بهبود می‌بخشد، می‌تواند شوره چرب را بی‌اثر رها کند؛ و برعکس، درمانی که برای شوره چرب طراحی شده، می‌تواند پوست سر خشک را ویران کند.

استراتژی درمانی شما باید دقیقاً متناسب با علت زمینه‌ای مشکل باشد. در دیراک‌اوین، ما معتقدیم که درمان موثر با درک بیولوژی پوست سر آغاز می‌شود. در ادامه، دو مسیر درمانی کاملاً متفاوت را بر اساس نوع شوره شما ترسیم می‌کنیم.

 بهترین روش درمان شوره خشک (تمرکز بر آبرسانی و شامپوهای ملایم)

هدف اصلی: بازسازی سد دفاعی پوست (Skin Barrier)، کاهش التهاب ناشی از خشکی و آبرسانی عمیق.

در اینجا، دشمن شما قارچ یا چربی نیست، بلکه کمبود رطوبت و یک سد دفاعی آسیب‌دیده است. استفاده از شامپوهای ضد شوره قوی و خشن در این مرحله، مانند ریختن نمک روی زخم است و خشکی را تشدید می‌کند.

استراتژی درمانی دیراک‌اوین برای شوره خشک:

حذف کامل شوینده‌های خشن: اولین قدم، کنار گذاشتن فوری هر شامپویی است که حاوی سولفات‌های قوی (مانند SLS/SLES) باشد. این مواد، اندک چربی طبیعی و محافظ پوست سر شما را از بین می‌برند.

استفاده از شامپوهای ملایم و آبرسان: به دنبال شامپوهایی باشید که برچسب «بدون سولفات» (Sulfate-Free) و «آبرسان» (Hydrating) دارند.

جستجوی ترکیبات کلیدی (Entities):

آبرسان‌ها (Humectants): ترکیباتی مانند هیالورونیک اسید (Hyaluronic Acid)، گلیسیرین و پنتنول (Panthenol – Pro-Vitamin B5) رطوبت را به عمق پوست می‌کشانند.

تسکین‌دهنده‌ها (Soothing Agents): موادی مانند آلانتوئین (Allantoin)، عصاره آلوئه‌ورا و بیزابولول به سرعت خارش و کشیدگی ناشی از خشکی را تسکین می‌دهند.

کاهش دمای آب: از دوش گرفتن با آب داغ جداً خودداری کنید. آب ولرم بهترین دوست پوست سر خشک شماست.

کاهش دفعات شستشو: بر خلاف شوره چرب، شما نیازی به شستشوی روزانه ندارید. شستشو را به ۲ تا ۳ بار در هفته کاهش دهید تا پوست سر فرصت بازسازی چربی محافظ خود را داشته باشد.

درمان موثر شوره چرب (شامپوهای ضد قارچ و کنترل کننده چربی)

هدف اصلی: کنترل رشد قارچ مالاسزیا (Malassezia)، مدیریت تولید چربی (سبوم) و پاکسازی پوسته‌های چسبنده.

در اینجا ما در حال جنگ با یک اکوسیستم نامتعادل هستیم: چربی بیش از حد که منجر به رشد بیش از حد قارچ‌ها شده است. یک شامپوی آبرسان ملایم در اینجا هیچ قدرتی ندارد. شما به ترکیبات فعال دارویی نیاز دارید.

استراتژی درمانی دیراک‌اوین برای شوره چرب:

استفاده از شامپوهای تخصصی ضد قارچ: این محصولات، ستون فقرات درمان شما هستند. به دنبال شامپوهایی باشید که حاوی یکی از این ترکیبات فعال باشند:

کتوکونازول (Ketoconazole): یک ضد قارچ بسیار قوی که مستقیماً دیواره سلولی مالاسزیا را هدف قرار می‌دهد.

پیروکتون اولامین (Piroctone Olamine): یک ترکیب ضد قارچ موثر با خواص ضد باکتریایی و کنترل کننده چربی.

زینک پیریتیون (Zinc Pyrithione): هم ضد قارچ و هم ضد باکتری است و به کاهش سرعت بازسازی سلولی کمک می‌کند.

لایه برداری پوست سر: برای حذف پوسته‌های چسبنده و ضخیم، به یک لایه بردار نیاز دارید. سالیسیلیک اسید (Salicylic Acid) بهترین گزینه در شامپوهاست، زیرا چربی را حل کرده و به شکستن پلاک‌های شوره کمک می‌کند تا ترکیبات ضد قارچ بهتر نفوذ کنند.

تکنیک صحیح شستشو (بسیار مهم):

این شامپوها، شامپوی روزانه نیستند. شامپو را مستقیماً روی پوست سر (نه ساقه مو) ماساژ دهید.

اجازه دهید ۳ تا ۵ دقیقه بماند. این مهم‌ترین بخش است. این ترکیبات برای اثرگذاری به زمان نیاز دارند. شستن فوری آن‌ها هیچ فایده‌ای ندارد.

سپس به خوبی آبکشی کنید.

برنامه درمانی: در ۴ هفته اول، ۲ تا ۳ بار در هفته از شامپوی درمانی استفاده کنید. پس از کنترل علائم، برای جلوگیری از بازگشت، به صورت هفته‌ای یکبار (برنامه نگهدارنده) ادامه دهید.

اشتباهات رایجی که در درمان شوره مرتکب می‌شویم (تجربه ما)

در طول سال‌ها فعالیت تخصصی در دیراک‌اوین، ما شاهد تکرار الگوهای اشتباهی بوده‌ایم که مانع از بهبودی افراد می‌شوند. تجربه ما نشان می‌دهد که از این موارد دوری کنید:

اشتباه ۱: تشخیص اشتباه و درمان اشتباه: شایع‌ترین اشتباه. استفاده از شامپوی کتوکونازول قوی برای پوست سر خشک و ملتهب، که منجر به خشکی، خارش و آسیب بدتر می‌شود. (به همین دلیل بخش‌های قبلی را نوشتیم).

اشتباه ۲: شستن فوری شامپوی درمانی: این مورد را به قدری دیده‌ایم که نمی‌توان بر آن تاکید نکرد. اگر شامپوی ضد شوره چرب را زیر ۳ دقیقه بشویید، عملاً پول خود را دور ریخته‌اید.

اشتباه ۳: خاراندن شدید پوست سر: خارش آزاردهنده است، اما خاراندن با ناخن‌ها، سد دفاعی پوست سر را می‌شکند، آن را زخم می‌کند و زمینه را برای عفونت‌های باکتریایی ثانویه و تشدید التهاب فراهم می‌کند. به جای آن، با نوک انگشتان به آرامی ماساژ دهید.

اشتباه ۴: توقف کامل درمان پس از بهبودی: شوره سر (به خصوص نوع چرب) یک عارضه مزمن و بازگردنده است، نه یک عفونت که یک بار درمان شود و تمام. به محض اینکه علائم بهبود یافت، باید وارد فRاز «درمان نگهدارنده» (مثلاً هفته‌ای یکبار) شوید، وگرنه شوره به سرعت باز خواهد گشت.

اشتباه ۵: استفاده از روغن‌های سنگین برای «درمان» خشکی: اگر پوست سر شما به دلیل شوره خشک، ملتهب و پوسته پوسته است، مالیدن روغن‌های سنگین (مانند روغن نارگیل) می‌تواند منافذ را مسدود کرده و حتی گاهی غذای بیشتری برای قارچ‌ها فراهم کند. به جای آن بر آبرسانی و ترکیبات تسکین‌دهنده تمرکز کنید.

چه زمانی خارش سر جدی است؟ (علائم هشدار برای مراجعه به پزشک)

خارش خفیف تا متوسط، بخش جدایی‌ناپذیر شوره سر است. اما در چه نقطه‌ای این خارش از یک «مزاحمت» به یک «علامت هشدار پزشکی» تبدیل می‌شود؟

ما در دیراک‌اوین به شفافیت و سلامت شما متعهدیم. محصولات ما برای مدیریت و کنترل شوره‌های رایج (خشک و چرب) طراحی شده‌اند. اما برخی علائم، نشان‌دهنده یک مشکل اساسی‌تر و جدی‌تر در پوست سر هستند که فراتر از حوزه محصولات بهداشتی و آرایشی قرار می‌گیرند. در این موارد، اصرار بر خوددرمانی می‌تواند مشکل را پیچیده‌تر کند.

اگر هر یک از علائم زیر را تجربه می‌کنید، توصیه اکید ما این است که در اسرع وقت برای تشخیص دقیق، به یک متخصص پوست و مو (درماتولوژیست) مراجعه کنید.

خارش شدید و مداوم که با درمان‌های خانگی بهبود نمی‌یابد

این اولین و مهم‌ترین پرچم قرمز است.

«شدید» به چه معناست؟ خارشی که فعالیت روزانه شما را مختل می‌کند، تمرکز شما را بر هم می‌زند یا شب‌ها شما را از خواب بیدار می‌کند.

«مداوم» یعنی چه؟ شما به مدت حداقل ۳ تا ۴ هفته به طور منظم و طبق دستورالعمل، از یک شامپوی ضد شوره تخصصی و باکیفیت (حاوی ترکیباتی مانند کتوکونازول، پیروکتون اولامین یا زینک پیریتیون) استفاده کرده‌اید، اما هیچ بهبودی در میزان خارش یا پوسته‌ریزی مشاهده نمی‌کنید.

چرا این جدی است؟ این «مقاومت به درمان» نشان می‌دهد که مشکل شما احتمالاً شوره سر ساده ناشی از مالاسزیا نیست. ممکن است شما با یک سویه قارچی مقاوم‌تر، یک بیماری التهابی زمینه‌ای مانند پسوریازیس، یا یک درماتیت تماسی آلرژیک (حساسیت به یک محصول) مواجه باشید که به درمان‌های رایج شوره پاسخ نمی‌دهد.

مشاهده قرمزی، زخم یا التهاب شدید روی پوست سر

شوره چرب می‌تواند باعث قرمزی و التهاب خفیف شود، اما آنچه ما در اینجا درباره‌اش هشدار می‌دهیم، بسیار شدیدتر است:

قرمزی شدید: پوست سر شما به رنگ قرمز تیره یا برافروخته درآمده است.

پلاک‌های برجسته: لکه‌های قرمز رنگی که از سطح پوست برجسته‌تر هستند و مرز مشخصی دارند (بسیار شایع در پسوریازیس).

زخم‌های باز (Sores): این زخم‌ها ممکن است در اثر خاراندن شدید و شکستن سد پوست ایجاد شده باشند، یا اینکه خود بیماری باعث ایجاد آن‌ها شده باشد.

ترشح یا دلمه بستن: مشاهده هرگونه ترشح مایع شفاف (پلاسما) یا زرد رنگ (چرک، نشانه عفونت) یا دلمه‌های ضخیم و چسبنده روی زخم‌ها.

چرا این جدی است؟ این علائم نشان‌دهنده یک التهاب سیستمیک (مانند پسوریازیس)، یک عفونت باکتریایی ثانویه (که در اثر ورود باکتری از طریق زخم‌های ناشی از خارش ایجاد شده) یا یک درماتیت سبورئیک بسیار حاد است. این وضعیت‌ها نیازمند داروهای تجویزی (مانند استروئیدهای موضعی یا آنتی‌بیوتیک‌ها) هستند.

ریزش موی شدید همراه با شوره

بگذارید یک باور غلط را اصلاح کنیم: شوره سر معمولی به خودی خود مستقیماً باعث ریزش موی دائمی نمی‌شود.

اما ارتباطی غیرمستقیم و بسیار جدی بین این دو وجود دارد که نباید نادیده گرفته شود:

۱. آسیب ناشی از خارش: خارش شدید و مداوم شما را مجبور به خاراندن تهاجمی پوست سر می‌کند. این عمل فیزیکی می‌تواند به فولیکول‌های مو آسیب رسانده، ساقه مو را بشکند و منجر به ریزش موی موقت (از نوع مکانیکی) شود.

۲. التهاب شدید: این دلیل اصلی است. زمانی که التهاب پوست سر (ناشی از درماتیت سبورئیک شدید، پسوریازیس یا عفونت قارچی) بسیار شدید باشد، محیط سالمی برای رشد مو وجود نخواهد داشت. این التهاب می‌تواند چرخه طبیعی رشد مو را مختل کرده و باعث شود موها زودتر از موعد وارد فاز استراحت و ریزش (تلوژن) شوند.

۳. بیماری‌های زمینه‌ای: گاهی «شوره» و «ریزش مو» هر دو، علائم یک بیماری زمینه‌ای دیگر هستند. برای مثال، برخی عفونت‌های قارچی خاص پوست سر (مانند Tinea Capitis یا کچلی قارچی) می‌توانند همزمان باعث پوسته‌ریزی شدید و ریزش موی سکه‌ای شوند.

نتیجه: اگر همزمان با شوره، متوجه ریزش موی غیرعادی، نازک شدن موها یا خالی شدن بخشی از سر خود شده‌اید، این یک اورژانس پوستی محسوب می‌شود و باید فوراً توسط پزشک بررسی گردد.

سوالات متداول درباره انواع شوره سر (FAQ)

ما برخی از رایج‌ترین و مهم‌ترین سوالاتی را که هر روز از متخصصان پوست سر دیراک‌اوین پرسیده می‌شود، جمع‌آوری کرده‌ایم. هدف ما ارائه پاسخ‌های شفاف و علمی برای رفع هرگونه ابهام است.

آیا شوره سر مسری است؟

پاسخ کوتاه و قاطع: خیر.

این یکی از بزرگترین و رایج‌ترین باورهای غلط در مورد شوره سر است که باعث خجالت و نگرانی بی‌مورد افراد می‌شود. شوره سر یک بیماری عفونی یا قارچیِ مُسری نیست که از فردی به فرد دیگر منتقل شود.

توضیح علمی (چرا مسری نیست؟): عاملی که در ایجاد شوره نقش دارد (قارچ مالاسزیا)، بخشی از میکروبیوم طبیعی پوست سر همه انسان‌ها است، چه شوره داشته باشند و چه نداشته باشند. شوره سر، «بیماری» ناشی از وجود این قارچ نیست؛ بلکه «واکنش» سیستم ایمنی و پوست شخص شما به محصولات جانبی این قارچ (مانند اسید اولئیک) است. این یک واکنش داخلی و فردی است. بنابراین، شما نمی‌توانید شوره سر را از طریق استفاده مشترک از شانه، کلاه، حوله یا روبالشی به کسی «بدهید» یا از کسی «بگیرید».

آیا رژیم غذایی بر شوره سر تاثیر دارد؟

پاسخ: به طور بالقوه، بله.

اگرچه رژیم غذایی علت مستقیم شوره سر نیست (علت مستقیم، واکنش به مالاسزیا است)، اما می‌تواند به طور قابل توجهی بر شدت علائم و محیط پوست سر شما تأثیر بگذارد. پوست سر شما، بازتابی از سلامت عمومی بدن شماست.

چگونه رژیم غذایی تأثیر می‌گذارد؟

افزایش التهاب: مصرف بیش از حد غذاهای فرآوری شده، قندهای تصفیه شده و چربی‌های ترانس ناسالم می‌تواند سطح التهاب عمومی بدن را بالا ببرد. این التهاب می‌تواند واکنش‌های پوستی، از جمله شوره و درماتیت سبورئیک را تشدید کند.

افزایش تولید سبوم (چربی): برخی تحقیقات نشان می‌دهند که رژیم‌های غذایی با «شاخص گلیسمی بالا» (High-Glycemic) – سرشار از قندها و کربوهیدرات‌های ساده – می‌توانند باعث افزایش تولید سبوم شوند. سبوم بیشتر به معنای غذای بیشتر برای قارچ مالاسزیا و در نتیجه، شوره‌ی چرب بیشتر است.

توصیه تخصصی دیراک‌اوین: سعی کنید مصرف قند و غذاهای فرآوری شده را کاهش دهید و در عوض، بر مصرف مواد مغذی حامی پوست تمرکز کنید:

امگا ۳ (Omega-3): (موجود در ماهی‌های چرب، گردو و بذر کتان) به کنترل التهاب کمک می‌کند.

زینک (Zinc): (موجود در آجیل، حبوبات و گوشت) برای سلامت پوست و تنظیم چربی حیاتی است.

ویتامین‌های گروه B (به ویژه B7-Biotin): برای سلامت کلی پوست و مو ضروری هستند.

چند وقت یکبار باید از شامپو ضد شوره استفاده کنیم؟

پاسخ: این کاملاً به نوع شوره و فاز درمان شما بستگی دارد.

هیچ پاسخ واحدی برای همه وجود ندارد. استفاده بیش از حد یا کمتر از حد نیاز، هر دو می‌توانند نتیجه معکوس بدهند.

۱. برای درمان شوره چرب (و درماتیت سبورئیک):

فاز درمان اولیه (۴-۲ هفته اول): شما باید به ترکیبات فعال (مانند کتوکونازول، پیروکتون اولامین) زمان کافی برای کنترل قارچ بدهید. توصیه می‌شود ۲ تا ۳ بار در هفته از شامپوی درمانی استفاده کنید.

نکته حیاتی: در هر بار استفاده، شامپو باید حداقل ۳ تا ۵ دقیقه روی پوست سر بماند تا اثر کند.

فاز نگهدارنده (پس از کنترل علائم): شوره چرب مزمن است و بازمی‌گردد. برای جلوگیری از بازگشت، باید مصرف را به هفته‌ای یکبار (یا هر دو هفته یکبار) کاهش دهید. در روزهای دیگر می‌توانید از یک شامپوی ملایم روزانه استفاده کنید.

۲. برای درمان شوره خشک:

رویکرد ملایم: در اینجا هدف، آبرسانی و تسکین است، نه مبارزه تهاجمی.

دفعات: استفاده از یک شامپوی آبرسان و ملایم (بدون سولفات) ۲ تا ۳ بار در هفته معمولاً کافی است.

اگر از ضد شوره استفاده می‌کنید: شاید فقط به یک شامپوی ضد شوره بسیار ملایم (مثلاً حاوی زینک پیریتیون در پایه آبرسان) حداکثر هفته‌ای یکبار نیاز داشته باشید و در باقی موارد از شامپوی آبرسان خود استفاده کنید. استفاده بیش از حد از شامپوهای ضد شوره قوی، پوست سر خشک را خشک‌تر و ملتهب‌تر می‌کند.

جمع‌بندی (Conclusion)

همانطور که در این راهنمای تخصصی خواندیم، شوره سر یک دشمن واحد با یک راه‌حل جادویی نیست. شناخت تفاوت اساسی بین شوره خشک (ناشی از کمبود رطوبت) و شوره چرب (ناشی از فعالیت قارچ مالاسزیا و چربی اضافه)، اولین و حیاتی‌ترین قدم برای انتخاب درمان موثر است.

ما همچنین آموختیم که چگونه عارضه‌های جدی‌تری مانند پسوریازیس و اگزما را از شوره معمولی تشخیص دهیم و چه زمانی باید برای علائم هشداردهنده (مانند ریزش مو یا التهاب شدید) به پزشک مراجعه کنیم.

در دیراک‌اوین، ماموریت ما فراتر از ارائه یک محصول است؛ ما به شما کمک می‌کنیم تا با درک علمی و دقیق پوست سر خود، بهترین و هوشمندانه‌ترین روتین مراقبتی را انتخاب کنید.

دیگر نیازی به پنهان کردن شانه‌های خود یا تحمل خارش مداوم نیست.

برای شروع درمان هدفمند خود، همین حالا از مجموعه شامپوهای ضد شوره تخصصی دیراک‌اوین، که به طور علمی برای مقابله با هر دو نوع شوره خشک و چرب فرموله شده‌اند، دیدن فرمایید و سلامت و اعتماد به نفس را به پوست سر خود بازگردانید.